Gri Gökyüzünü Anımsatan Dokunuşlar

- Kime ne anlatmaya çalışsam her ortamda yanlış anlaşılan adam oldum. Ya anlamak istemediler ya da kulp buldular. Ya kendilerine benzetmek istediler ya da yönetmek istediler. Kime değer versem, kim için çabalasam beni kullandığını, onun emrinde olduğumu sandı. İnsanlık çok yanıldı. Ya kapasiteleri yetmedi insanlığa ya da insanlıktan çok uzaktılar.




- Bazen öyle bir an geliyor ki çok özlüyorsun. Kokusunu, gülüşünü, bakışını, masumiyetini her şeyini özlüyosun. Sol yanın bir garip oluyor. Seni sensizliği ile imtihan etmesine anlamlar yüklemeye çalışıyorsun. Bu duyguyu ne zaman yaşayacağın hiç belli olmuyor, bazen bilmediğin bir mahallenin kaldırımda yürürken önünde giden kızın parfüm kokusu uyandırıyor bu duyguyu, bazen de gecenin bilmem kaçında bir müzik eşlik ediyor duygularına. Ona gitmek istiyosun, koşarak hemde. Ama o başkaları ile mutlu oluyor, gidemiyosun. Bazen kalkıyosun duygularını paylaşmak için dert ortağı arıyosun, bulamıyosun. Bulsan ne olacak ki? Duygularını dindirecek mi? Biliyosun işte, seziyosun hiçbir şeyin seni iyileştiremeyeceğini...



- Aşk, bizim için gökkuşağıydı; Sanırım renk körü olduk...


- Her insanın benliğini taşıyan bir cümle vardır. Lakin ya öznesi eksiktir ya da yüklemi yoktur.

Çağlayan Boztepe

Hayallerini Yarına Erteleyenlere İthafen

Gözleri yalan söylerken hiç gördünüz mü, sadece sözler mi yalan söylüyor sanıyorsunuz?
Peki, size kalp dahi yalan söyler desem? Yok artık diye serzenişlerinizi duyar gibiyim.
Egonuzu sarsmak istemem ama şahit oldum buna bir defa.
O zaman o kalbi yalan söyleyenlerin, dilleri kalplerine ihanet etmiş olmuyor mu?
Kalbimin tam içindesin derken kalbine bile bizleri koymayanlara şahit olmadınız mı? 
Aşkı, sefayı bırakın şimdi, kaç kişi cefa için sevmedi ki? Adına platonik denilen bu cefalı aşkı kaç kişi yaşamadı ki?
Boş yere o beyinlerinizi yormayın, yoranlara deli yormayanlara cool dediler.
Peki o zaman kaç kişi cool olmak için karakterini sattı? Hadi şimdi biraz dürüst olun, içinizden kendinize söyleyin bunu yapmaya cesaretiniz olsun. Cool olmak için karakterinizi satmak istemediniz mi? 
Hayallerini yarına erteleyenlere sesleniyorum, hayaliniz sizi tamamlarken neden hayalleriniz bir aşk uğruna harcandı ki? 
Beyin lobileri sadece kızlar için çalışanlara bu sözlerim, yeni bir kıyafet aldığınız da neden ilk kızların dikkatini çekeceğini düşünüyorsunuz? Oysa önce kendinize saygınız olması gerektiğini unuttunuz mu?

Ya o karşılıksız aşk veya sevgi yok diye arada gezinen şahıslar, hiç aile sevgisini, arkadaş sevgisini ya da sizin karşılıksız platonik aşık olduğunuz sevgiyi tatmadınız mı?
Neden yalanlarımız hayalleri anlatırken, hayallerimiz yalanlarımızın esiri olsun ki?
Hayallerinizi gerçekleştiremeyecek kadar pasif konuma düşmenizi sağlayan çevreden kurtulmak varken niye daha fazla çevreye karışırız ki?

Sorularla sizleri sıkmaya mı başladım? Yoksa tam aksine çaresizliğinizi yüzünüze vurduğum için okumak zor mu geldi?

Bunları size yazan benim de sizden farkım yok aslında, tek farkım hayallerimi umutlarıma sattım. Hayallerim yok umutlarım var. 
Kaftan biçmeye gerek yok, özet olarak siz keşke ilerde ... olsam derken ben olabilirim diyorum.
Zekası ileri çalışanlar, beni köşeye sıkıştırmak için kaç umudunu gerçekleştirdin neydin ne oldun gibi sorularla gelmeyin bana, umutlarım düşlerimde eş orantılı.

Bugün sen, evet sen, kendini değiştiremeyecek kadar ve geliştiremeyecek kadar pasif ve bir o kadar da basit birimisin? Hayır diyeceğini tahmin ediyorum, hangi insan kötü eleştiriyi kaldırabilmiş ki...

Daha konuşmasını dahi bilmeyen, kendini anlatamayan, saygı nedir bilmeyen insanlar bile patavatsızlığı sayesinde, dobralığı sayesinde saygı duyulan birisi olmadı mı? Peki sen niye kendini kısıtlarsın, sen niye çevreyi düşünürsün? 

Ne kadar yazsam da, yirmi dokuz harfi sizler için bir araya getirsem de çok iyi biliyorum ki maximum bir saat sonra unutacaksınız. Ama en azından şunu unutmayın;
 milyonlarca insanlar arasından sizi sadece iki kişi benliğinizle kabul eder. Birincisi siz yani kendiniz diğeri ise ailenizdir. Diğerlerine ne yapsanızda yararlanamazsınız. Boşa kürek çekip hayallerinizi kağıttan gemiler ile yapmayın... Kağıttan gemilerinizin batışını izlerken sol yanınıza söz dinletemezsiniz..

Çağlayan Boztepe

O'na İthafen

O'na İthafen

Konuya nasıl girilir pek bilmem, sadece içimden geçenleri anlatacam, şair değilim, ordan burdan alıntı yapmıyorum, kelimeleri süsleyip sana olan sevgimi anlatamam belki ama sen de bana hak ver, seninle dolup taşan kalbimi nasıl 29 harf ile anlatabilirim ki? Seni seviyorum desem basit kalır, sol yanımın prensesi desem standartlaşır... Ama şunu bilmeni isterim; güneşi gülüşünde doğdurcam. 

Bugüne kadar hayallerimi kullandım, mantık beni çıkmaz sokaklara götürüyordu lakin hayal beni çıkmak istemediğim sokaklara götürüyordu. Bugün mü? Bugün ise hayal ve kalbimin sesini dinliyorum.
Kalbim senin sokaklarına çıkıyor ve hayalgücü ise bizim dünyamızı yansıtıyor. Sana karşı bu yazılanları sakın basit sanma çünkü her bir kelimesine dahi dakikalarca düşündüm, sana yazılan bu yazıları yalan da sanma çünkü kalbim dilime hiçbir zaman ihanet etmedi. Sen bu basitleştirilmiş zaman dilimini öznelleştiren ve özelleştirensin. 

Şimdi herkesin anlayabileceği basitleştirilmiş bir dille haykırıyorum sana; Seni Seviyorum...

Çağlayan Boztepe

Yalan Hayata İnat Sadece Sen

Yalan Hayata İnat Sadece Sen

Beni yaksınlar, öldürsünler yok etsinler, bitirsinler. 

Sonra tekrar başlayım bu yalan dünyaya tek bir gerçekle, senle. 

Tekrar gözümü açayım, yalan insanlara inat yalansız sevdamla.

Çeksin vursunlar beni, toprağa karışıyım içimde sen olan kalbimle. 

Mutluluğu hapsetsinler kalbime, kalbimin zindanlarında senle birlikte.

Özlemi hissettirsinler, aşkı sevdayı sadece sana hasret geleceğimle.

Anlarmısın o zaman sana olan sevdamı yoksa tekrar mı sorarsın sana olan sevgimi?

İncele, gör kalbimi ama şüpheleme bendeki sana olan düşüncelerimi.

Her insan fark etmemeli, gittikten sonra bilinen kıymeti.

Sen önce fark et benim için olan kıymetini ve değerini.

O zaman anlarsın sana karşı beslenen bu sevgiyi.

Her hecemde belirttim ya sevdiğim, yok senden daha değerlisi

Sadece seni seviyorum ben, önemli mi gerisi?

Çağlayan Boztepe

Olmaktan Korktuğum Yerdeyim

Saat bir gece yarısı. Sokaklarda kimseler yok benden başka...Bir de sokak lambalarının ışığında beliren gölgem.. Yalnızım. Yalnızım yine bu gece. Bir elim cebimde,  bir elimde sigara. Üstüm başım darmadağınık. 

Gece soğuk. Ölüm soğuğu sanki. Bir köşede parlayan gözleriyle minik bir kedi kıvrılmış soğuktan,  yatıyor. Usulca geçiyorum yanından,  o da geçmiş kendinden ki umursamıyor bile ayak seslerimi...

Bu gece yıldızlarda görünmnüyor. Karanlığa bürünmüş bütün şehir sanki. Tek tük ışığı yanan evlerden şen şakrak gülüşmeler geliyor kulağıma. İç çekiyorum. Yürüyorum...

Sigaramdan son bir nefes daha çekip gecenin karanlığına üflüyorum dumanını. adımlarım ağırlaşıyor. Sahi,  nereye gidiyorum ben. Bilmiyorum...

Sen bu karanlık gecede yine aklımdasın. Esen rüzgarda senin nefesini hissediyorum sanki. Dudaklarımda hala ıslaklığın. Gözlerim sanki köşebaşından çıkacakmışsın gibi seni gözlüyor hala. 

Dilimde bir şarkı var,  mırıldanıyorum gece boyunca,  hani ilk tanıştığımızda yazmıştın ya kalbime.. Hala o şarkıyı dinliyorum ben,  ve hala o ilk günlerin sıcaklığı var bende. Ama sen yoksun...

Belki de seni bu denli ulaşılmaz yapan bendim. Ve aslında ulaşılmaz olan sana olan aşkımın büyüklüğüydü. Kendimi bu yüzden kaybettim böylesine belki de... Belki de sen aslında yoktun,  aşk vardı sadece...

Ellerim üşüyor. Ayaklarım üşüyor. Yüzüm buz tutmuş sanki. Ama kimin umrunda yanımda sen olmayınca...

Gecenin koyusunda kaybolurken adımlarım dilimde hala aynı mısralar...

Ben, ben varya sevdiğim ben kendimi arıyorken  olmaktan korktuğum yerdeyim.. Sendeyim.. 

Al beni.. Ne yaparsan yap...

Sen Çok Değiştin Kadın!

Sen çok başkaydın.. 

Diğerleri gibi utanmaz değildin 

Başka yüzler görünce başını öne eğerdin 

Sen onlar gibi değildin.. 

Bir gün onla bir gün başkasıyla gezmezdin 

Seni o kişiliksizlerden ayıran başka bir sen vardı! 

Gözlerime bakmaya utanırdın 

Hayallerinde hep biz vardık.. 

Çok değiştin.. 

Sen çok değiştin kadın! 

Önce verdiğin umutları sildin 

Sonra hayallerimizi sildin.. 

Sen çok değiştin sevdiğim 

Bizi silecek kadar değiştin 

Hayallerini satacak kadar değiştin! 

Biz kelimesinden nefret ettirecek kadar değiştin! 

İlkbahar mevsiminde Sonbahar'ı yaşadık 

Önce yavaş yavaş solduk 

Gerçek rengimizi kaybettik 

Sonra en küçük rüzgarda döküldük.. 

Unutacaksın

 


Önce onu unutacaksın
O hariç herşeyi unutacaksın 
Verdiği sözleri unutacaksın 
Yalnız başına ve çaresiz kalacaksın... 

Arkandan konuşanlar olacak 
Kimine göre deli 
Kimine göre ayyaş olacaksın 
Acı çeke çeke unutacaksın.. 

Çektiğin acıyı kimse bilmeyecek 
Onunla yaşadığın anıları hatırlayacaksın 
Kalbinde tarifsiz bir acı olacak 
Sen teselliyi alkolda bulacaksın.. 

Aklından hiç çıkmayacak 
Aylarca odana kapanacaksın 
En zoruda.. 
Uğruna öleceğin o kadın artık senin olmayacak! 

Bir Zamanlar Bende Çocuktum

Bir zamanlar bende çocuktum, saf ve temiz duyguları barındıran ben... Neyin ne olduğunu bilmeyen, insanlardaki kötülüğü daha görmemiş her insanı kendisi gibi saf ve temiz sanan bir çocuktum.. içinde kötülük olmayan çocuktum. Temiz duygularımla etrafıma sevgi saçan ben.. Önce insanları tanıdım. Sonra içlerindeki kinleri ve kötülüğü gördüm. Hayata bakış açım yavaş yavaş değişti. Artık herkes ben gibi değildi. Sonra anladım ki ben çoktan büyümüşüm.. Biz çocukluğu içimizde yaşadık be.. -di'li geçmiş zamanda kaldı çocukluğumuz.. 
Hani diyorlar ya "siz ona okyanuslar sunarsınız, o gider küçük derelere ıslanır. Aldırmayın, büyük aşklarda yüzmeyi beceremeyenler küçük heyecanlarda boğulur" diye sen ondan bi damla istersin sadece bir damla kocaman bi denizi ona suna bilmek için o bir damlayı sana çok görür! Aslında değişkenlik gösterir be Kime göre okyanustu? Senin okyanusun mu onun okyanusu muydu? Sen dere gözüyle bakarken o çoktan onun okyanusu olduydu...

Çağlayan Doğru